ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ . ﺟﻮﺍﻥ ﻓﺎﺳﻖ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﺁﻳﺎ ﺗﺎ ﻛﻨﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻯ ؟ ﮔﻔﺖ : ﻫﺮﮔﺰ . ﺟﻮﺍﻥ ﻓﺎﺳﻖ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪ ، ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﻋﻤﺮ ، ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻯ ، ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻰ ، ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺗﻮﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ . ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮﻡ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻞ ﺯﺷﺘﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺼﺪ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺯﺷﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻮﺩ ، ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺸﺖ . ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﺒﻰ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ . ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ . ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺑﺮ ﺭﺍﻫﺐ : ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺧﻴﻠﻰ ﮔﺮﻡ ﺍﺳﺖ . ﺩﻋﺎ ﻛﻦ ﺧﺪﺍ ﺍﺑﺮﻯ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﻜﻨﺪ . ﺟﻮﺍﻥ : ﻣﻦ ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺯﺷﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻜﻰ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻡ ، ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺁﺑﺮﻭﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺩﻋﺎﻳﻢ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﻮﺩ . ﺭﺍﻫﺐ : ﭘﺲ ﻣﻦ ﺩﻋﺎﻣﻰ ﻛﻨﻢ ، ﺗﻮ ﺁﻣﻴﻦ ﺑﮕﻮﻯ . ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﺍﺑﺮﻯ ﻇاﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺑﺮ ﻣﺴﺎﻓﺘﻰ ﻃﻮﻟﺎﻧﻰ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﻤﻮﺩﻧﺪ ، ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﻰ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ . ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻰ ، ﻭ ﺭﺍﻫﺐ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻓﺖ . ﻭ ﺁﻥ ﺍﺑﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﺟﻮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﺍﻫﺐ ﺩﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻣﺎﻧﺪ . ﺭﺍﻫﺐ : ﺍﻯ ﺟﻮﺍﻥ ، ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﺩﻯ ، ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻋﺎﻯ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﺪ . ﺑﮕﻮﭼﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺍﻳﻦ ﻛﺮﺍﻣﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ ؟ ﺟﻮﺍﻥ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺍﻫﺐ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ . ﺭﺍﻫﺐ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﺟﻮﺍﻥ ، ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﺧﺪﺍ ﺗﺮﻙ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻯ ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺮﺍ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻰ ﻛﻨﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻰ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﺸﻮﻯ

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: