ﺣﻜﻴﻤﻰ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ ، ﻭﻟﻰ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎﺑﺨﻮﺭﻧﺪ . ﺍﮔﺮ ﺑﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻓﻘﺮ ﻣﻰ ﻫﺮﺍﺳﻨﺪ ، ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ، ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻏﺒﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ، ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺍﺯﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﻤﻨﺎﻙ ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺧﻮﻑ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﻰ ﺯﻳﺴﺘﻨﺪ .

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: